Rus edebiyatı yurtdışında bir isim yaptı. Dostoyevski, Tolstoy ve Puşkin'in isimleri, ölümlerinden yıllar sonra tanınmaktadır ve nesiller boyu yazarlara ilham vermiştir. Rus edebiyatından ilham alan ve ülkeden yazarlara hayran olanlar kendi yazı stillerini kurdular ve edebi dünyada kendileri için bir isim yaptılar.
Virginia Woolf ve Leo Tolstoy
Leo Tolstoy'un çalışması hem Rusya'da hem de yurtdışında büyük beğeni topladı. Tolstoy'un çalışmalarının birçok hayranı arasında İngiliz romancı Virginia Woolf vardı. Tolstoy'u erken yaşta okumaya başladı ve etkisi, Tolstoy'un Savaşı ve Barışına benzer şekilde savaş ve sosyal sınıflara değinen kurgu çalışmalarında yansıma buldu. Genel olarak, Woolf birçok Rus yazar için de hayranlık duydu. Makaleler koleksiyonu olan Virginia Woolf ve Rus Bakış Açısı'nda görüşlerini ifade eder ve Tolstoy, Dostoyevski, Çehov ve Turgenev hakkında yorumlar yazar.
Virginia Woolf'un portresi George Charles Beresford tarafından yapılmıştır © Wikimedia Commons
William Faulkner ve Anton Çehov
Anton Çehov, ne yazık ki, daha az bilinen bir Rus yazar, ancak tüm nesil modern yazarları etkilediği için katkısı göz ardı edilemez. Kısa öykü yazma sanatını mükemmelleştirerek, sadece birkaç sayfa boyunca bir karakterin ve arsanın nasıl gelişebileceğini gösterdi. Çehov da detaylara büyük önem verdi - kısa bir hikayede her detayın sayılması gerekiyor, boş kelimelere yer yok. William Faulkner, Çehov'un becerisiyle büyülenecek modern yazarlar arasındaydı. Hangi kısa öykü yazarının en büyük olduğunu düşündüğü sorulduğunda, Faulkner sadece Çehov'u adlandırdı. Ona göre, bir yazar bir hikayeyi olabildiğince çabuk ve basit bir şekilde anlatma zorluğu ile karşı karşıya kalırsa, “eğer Çekhov gibi ilk su ise, her seferinde iki veya üç bin kelimeyle yapabilir”.
William Faulkner Carl Van Vechten tarafından © Wikimedia Commons
Ernest Hemingway ve Ivan Turgenev
Hemingway ve Turgenev, ikincisinin nazik, neredeyse kadınsı bir hikaye anlatımı tarzı göz önüne alındığında, beklenmedik bir eşleşme. Bununla birlikte, Hemingway, Turgenev'in kısa öyküler koleksiyonu olan Anlatıcı'nın bir karakter olduğu Av Eskizleri koleksiyonuna hayran kaldı, ancak sadece etrafındaki hayatı gözlemledi. Kitapta bir komplo yok, sadece hayatların yerleri, karakterleri, durumları, parçacıkları topluluğudur. Bu koleksiyon Hemingway'in anlatı tarzını etkiledi ve yazdığı öykülerde benzerlikler görülebilir.
Hemingway iş başında © Wikimedia Commons
Pablo Neruda ve Vladimir Mayakovsky
Vladimir Mayakovsky, Sovyetler Birliği'nin önde gelen yazarlarından biriydi, fütürist hareketi önledi ve sosyalist yazarlar grubunu yönetti. Çalışmaları ülke içinde takdir edildi ve hatta Stalin'in kendisi tarafından çok övüldü. Şili şair Neruda, Sovyetler Birliği'nin hayranıydı ve Mayakovsky'nin alışılmadık yazma ve cesur kullanımı konusundaki yaklaşımından dolayı çalışmalarını takdir etti. Neruda, daha sonra şiirine yansıyan Mayakovski'nin yazısının bazı unsurlarını aldı.
Pablo Neruda 1966'da bir kayıt oturumunda © Wikimedia Commons
George Orwell ve Evgeny Zamyatin
Orwell'in ünlü distopik romanı Ondokuz Seksen Dört'ün yayınlanmasından önce, Sovyet yazarı Evgeny Zamyatin tarafından Biz vardı. Zamyatin'in romanının hikayesi trajiktir. 1921'de tamamladı ve Sovyet Rusya'da hemen yasaklandığını gördü. Roman, 1924'te sadece İngilizce bir çeviri ile ışığı gördü ve Orwell daha sonra üzerinde bir inceleme yazdı. Benzerlikler açıktır - zaman zaman karakterler ve çizim kendilerini tekrar eder. Günün sonunda, bu iki eser aynı değildir ve Orwell belki de Zamyatin'den ödünç aldığı bir arsaya yeni bir hayat getiriyor. Kitaplar aynı değil ve Orwell'in şaheseri Zamyatin'in çığır açan çalışmasına bir övgü ise.
George Orwell'in bir portresi © Wikimedia Commons
James Joyce ve Leo Tolstoy
Tolstoy'un yazı stili de James Joyce'un çalışmasında bir etki buldu. Tolstoy'un gerçekçilik ve basit, günlük yaşamın tasviri gibi anlatı özelliklerini kopyalamak, sadece Joyce için odak noktası 20. yüzyıl İrlanda'sıydı. Joyce, Tolstoy'a olan hayranlığını açıkça dile getirdi. Kardeşine 1905 tarihli bir mektupta Joyce, Tolstoy'un “diğerleri üzerinde baş ve omuzlar” olduğunu yazdı. 30 yıl sonra Joyce, kızına Tolstoy tarafından bazı kitaplar gönderdi ve mektubunda Bir İnsanın Ne Kadar İhtiyaç Duyduğu hikayesinin “dünya edebiyatının bildiği en büyük hikaye” olduğunu söyledi.
James Joyce'un portresi Alex Ehrenzweig tarafından © Wikimedia Commons
